ေရွးေခတ္ သူရဲေကာင္းမ်ား
ဓားဓားခ်င္း ယွဥ္ခုတ္တယ္ ၊
မိုက္ရူးရဲဆန္တဲ့ ေကာင္းဘိြဳင္မ်ား
ေသနတ္ခ်င္း ယွဥ္ပစ္တယ္ ၊
သူရဲေဘာေႀကာင္သူ စစ္ေခြးမ်ား
ေခ်ာင္းေျမာင္းကိုက္ျပီး လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္
ဒီပဲယင္းမွာ ေသြးေခ်ာင္းစီးခဲ့တယ္ ။
ျဖစ္ကတတ္ဆန္း ေခတ္ ႀကမ္းႀကမ္းမွာ
စကားလံုးမ်ားလဲ မႏူးညံ့ေတာ့
နာက်ည္း က်ိန္း၀ါးသံမ်ားသာ
နားဆတ္ဆတ္ ျမင္ေယာင္ ႀကားေနမိတယ္ ။
ေဒါသ ေလထန္ မုန္တိုင္းျဖစ္
မ်က္ရည္ျမစ္မ်ား
ရင္နင့္ ေႀကကဲြျခင္း ပင္လယ္ထဲစီးဆင္း
လမိုက္ညဟာ ေသြးစက္မ်ား စြန္းထင္းေပက်န္ခဲ့တယ္ ။
အမွားနဲ႔ အမွန္ဆိုတာ
ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲခ်င္စိတ္ ရိွမယ္ဆိုရင္
အိမ္ဦးနဲ႔ ႀကမ္းျပင္လို နီးတယ္ ။
ေရႊရည္မစိမ္တဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာ
အစြမ္းထက္ အသက္ရွည္ေဆး တစ္ခြက္ျဖစ္သလို
ရန္ျဖစ္ေနတဲ့စစ္ ကေတာ့
အဆိပ္ရည္အျပည့္နဲ႔ အႏုျမဴစက္ရံုလို လည္ပတ္ေနတယ္ ။
ဒီစနစ္ရိုင္းမွာ
ဒီပဲယင္း အႀကမ္းဖက္မႈကို
စစ္အာဏာပိုင္မ်ားရဲ႕ ခါးပိုက္ေဆာင္လူမိုက္မ်ား
စနစ္တက် မိုက္ရိုင္း ထြားႀကိဳင္း ၊ ထင္တိုင္းႀကဲ
ဘ၀မ်ားစြာကို အမဲဖ်က္သလို ဖ်က္ခဲ့
အတိတ္ပံုရိပ္မ်ား အရိပ္လို ေျခာက္လန္႔ေနႀကတယ္ ...။
စနစ္ဆိုးရဲ့ ထိမ္းခ်ဳပ္ခံထားရတာမ်ား
ယိမ္းလုပ္ျပီး ႀကိဳးဆြဲရာ ကေနႀက
ေတာက္ေခါက္သံေတာင္ က်ယ္က်ယ္မေခါက္ရဲေအာင္
ေႀကာက္ေနႀကဦးမယ္ဆိုရင္
ဒုကၡမ်ား ေခါင္းေမာ့ ရင္ေကာ့ျပီး
ဆိုး၀ါးတဲ့ ဘ၀မ်ားကို ေန႔စဥ္ ခလုတ္တိုက္ေနလိမ့္မယ္ ....။
No comments:
Post a Comment