Monday, January 30, 2012

ငါ့ရဲ႕ .. ရသ



တိမ္ေတြ ဖံုးတဲ့ လမိုက္ညေတြလို

ဥၾသ ငွက္တစ္ေကာင္ရဲ႕ ရင္ထဲမွာ

ရထား ႏွစ္စင္း အၿပိဳင္ ခုတ္ေမာင္းေနတယ္..

စကားလံုးေတြနဲ ့ ငါ့ကို ဝိုင္းမေဖာက္ၾကပါနဲ ့



ကိုင္း မရွိတဲ့ သစ္ေျခာက္ပင္နဲ ့

အေတာင္မပါတဲ့ ငွက္တစ္ေကာင္..

အိမ္ျပန္ေနာက္က်ခဲ့တဲ့ ညေပါင္းမ်ားစြာ

ငါ့အိမ္မက္ေတြ ငါျပန္စဥ္းစား

လြမ္းေနမိပါေသးတယ္......



ငါတို ့ဘဝေတြ ဆံုမက္ေစဖို ့ သီအိုရီေတြ ငါ့မွာမရွိဘူး..

အခ်စ္တခုနဲ ့ တည္ေဆာက္ဖို ့မလြယ္တဲ ့

ငါ့အိမ္မက္ေတြကို အတိတ္ထဲမွာ မင္းထားသြားတယ္..



ငါ့ဘဝကို ေျပာင္းျပန္လွန္

ငါတည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ အသိုက္အၿမံဳေလး

ငါ့ေၾကာင့္ ၿပိဳကြဲေတာ့မွာလား..

ေနာင္တ မရွိတဲ့ ေနာက္က်တဲ့ေျခတစ္လွမ္း

ေပ်ာက္ပ်က္မသြားမဲ့ အိမ္မက္... တိမ္တိုက္ေတြ



ေမွာင္မိုက္ ညစ္ေထးေနတဲ့ လြင့္ပ်ံ တိမ္တိုက္ေတြ ၾကားက

ရုန္းထြက္ခဲ့ၿပီးကာမွ ငါ့ဘက္မွာ မရွိၾကတဲ့ လူေတြ..

တိမ္တိုက္မဲထဲကို ျပန္မေရာက္ခ်င္ဘူး..

ငါ့ဘဝရဲ႕ ရသ ကဘာလဲ..

ကၽြႏု္ပ္ ႏွင့္ သက္ဆိုင္သူမ်ား နားလည္ေပးၾကပါ..

No comments:

Post a Comment