ဒီမုိကေရစီ ခ်ာခ်ာလည္ျခင္း *

 ဒီမိုကေရစီသည္ ပန္ကာႏႇင့္ တူသည္ဟုထင္သည္။

 သေဘာကြဲလြဲစရာ အျမင္ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။ ဒီထက္ပိုၿပီးရႇင္းေအာင္ ေျပာရလွ်င္
ဒီမိုကေရစီဆုိသည္မႇာ ကြၽန္ေတာ္ဖတ္ဖူးေသာ ဥာဏ္စမ္း ပေဟဠိထဲက ပန္ကာႏႇင့္ တူသည္ဟု
ဆိုရမည္ျဖစ္ပါသည္။

အခ်စ္သည္ ေလေျပ၊ ဘ၀ဆုိတာတုိက္ပြဲ ဘာညာစသည္ျဖင့္ တင္စားဖြင့္ဆိုမွဳကို
သံုးတတ္ၾကသလုိ ဒီမိုကေရစီကိုလည္း ေပါက္ကရ ဥပမာ ျဖင့္ တင္စားၾကည့္ျခင္း
ျဖစ္ပါသည္။

အရႇင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ေျပာဖို႔လုိပါလိမ့္မည္။ ငယ္ငယ္တုန္းက ဖတ္ဖူးေသာ
ၪာဏ္စမ္းတစ္ပုဒ္ျဖစ္သည္။

“ေရႇ႕ကၾကည့္လည္း ပန္ကာ၊ ေနာက္ ကၾကည့္လည္း ပန္ကာ၊ ေဘးကၾကည့္လည္း ပန္ကာ၊
ဘယ္လိုၾကည့္ၾကည့္ ပန္ကာ၊ ဒါေပမဲ့ မလည္တာဘာလဲ” ဆိုေသာ ဥာဏ္စမ္းျဖစ္သည္။

ဥာဏ္ကလည္း ခပ္ထုိင္းထုိင္းမို႔ စဥ္းစားၾကည့္လည္း အေျဖထြက္မလာတာႏႇင့္
အေျဖလႇန္ၾကည့္ခဲ့သည္။ ပလပ္တပ္မထားေသာ ပန္ကာ၊ ပ်က္ေနေသာ ပန္ကာဟု ေရးထားသည္။
သိပ္ေတာ့လက္မခံခ်င္။ ဒါလူလည္က်တာပဲ။ ဒါေတာ့ သူေျပာမႇလားဟု အဲဒီတုန္းက
စဥ္းစားမိသည္။ အေျဖက မျပည့္စံုတာလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။ အခု
ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ပန္ကာ အစစ္ပင္ျဖစ္ေစကာမူ ပလပ္တပ္မထားလွ်င္၊
ပလပ္တပ္ထားေသာ္လည္း လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားမလာလွ်င္၊ ဓာတ္အားလာေသာ္လည္း
ခလုတ္ဖြင့္မထားလ်င္၊ ခလုတ္ ဖြင့္ေသာ္လည္း ပ်က္ေနလွ်င္ ပန္ကာမည္ေသာ္လည္း မလည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီသည္ ပန္ကာႏႇင့္တူသည္ဟု ကြၽန္ေတာ္ ဆိုခ်င္ပါသည္။ မလည္ေသာ
ပန္ကာဟုေတာ့ မဆိုခ်င္ပါ။ လည္ခ်င္လည္း လည္လို႔ရႏုိင္ေသာ ပန္ကာသာျဖစ္သည္ဟုသာ
ယူဆပါသည္။

ဒီမိုကေရစီဆိုေသာအသံသည္ အခုတေလာ ေတာ္ေတာ္ညံေနပါသည္။ ယခုႏႇစ္အတြက္
သတင္းဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ အေဖာ္ျပဆံုး၊ အထင္ရႇားဆံုး စာလံုး ၁၀ စာရင္းကို
ေဖာ္ျပလွ်င္ နံပါတ္ႏႇစ္ (ဒါမႇမဟုတ္) သံုး ေလာက္ေတာ့ ခ်ိတ္ႏုိင္ပါသည္။
ေျပာပါမ်ားေတာ့ 'ဟုံ' လာတတ္သည္ဟု ပင္ထင္မိပါသည္။ မူလပထမ ပင္ရင္းအဓိပၸာယ္ကို
ေမ့သြားမႇာပင္ စိုးမိသည္။

ဂရိစကား demokratía မႇလာ ေသာ dêmos ျပည္သူ၊ Kratos အာဏာဆိုေသာ စကားလံုးသည္
ျပည္သူ႔အုပ္စိုးမွဳဆိုေသာ အဓိပၸာယ္ျဖင့္ ကမာၻတစ္လႊားတြင္
ေအာင္လံလႊင့္ေနခဲ့သည္မႇာ ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္ပါသည္။ ျပည္သူ႔အုပ္စိုးမွဳစစ္ေလေလ
ဒီမိုကေရစီ စစ္ေလေလဟု ေယဘုယ် ေျပာႏုိင္ပါသည္။ ဒါကို ေဖာ္ေဆာင္ပံုကေတာ့
အမ်ဳိးမ်ဳိးရႇိပါသည္။ ဂရိေခတ္ကလို လူတုိင္း (ထုိစဥ္က လူတုိင္းတြင္
အမ်ဳိးသမီးႏႇင့္ကြၽန္မ်ားမပါ) တက္ေရာက္ေဆြးေႏြးသလို ယေန႔ေခတ္မႇာေတာ့ ေဆြးေႏြး၍
မရေတာ့။ သို႔ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကိုယ္စားျပဳ ဒီမိုကေရစီဆိုေသာ အသံုးအႏွဳန္းျဖင့္
ျပည္သူတို႔ကို ေဒသအလုိက္ ကိုယ္စားျပဳေပးသည့္ ကိုယ္စားလႇယ္မ်ားျဖင့္ ဖြဲ႔ေသာ
လႊတ္ေတာ္တုိ႔သည္ ျပည္သူ႔အေရးလုပ္ေပးဖုိ႔ ေပၚလာၾကရသည္။ (ၾကံဳ၍ ေျပာရမည္မႇာ
ျပည္သူ႔အာဏာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျပည္သူကိုယ္စား အာဏာပိုင္ထားရသူသည္ ျပည္သူ႔
စိတ္တုိင္းက် ျပည္သူ႔ ကြၽန္သာ ျဖစ္သည္ဆိုျခင္းကို ျဖစ္သည္)

ဒီေနရာတြင္ပင္ ကိုယ္စားျပဳေပးမည့္ သူမ်ားကို ခြဲေ၀မွဳ၊ ေရြးေကာက္မွဳ၊
ေရြးခ်ယ္မွဳမႇာ ေခတ္အလိုက္၊ ႏုိင္ငံအလိုက္ ကြဲျပားမွဳရႇိခဲ့သလုိ ရႇိလည္း
ရႇိေနဆဲျဖစ္ပါသည္။ ဒီအခ်က္ကို အျငင္းမပြားလိုေသးပါ။ ေနာက္တစ္ခ်က္မႇာ
ဒီမိုကေရစီ စနစ္ေအာက္တြင္ လူ႔ဘ၀ကိုရေသာေၾကာင့္ ရသင့္ရ ထိုက္သည့္
ကိစၥမ်ားျဖစ္သည္။ လြတ္လပ္စြာေျပာဆို ထုတ္ေဖာ္ပိုင္ခြင့္၊
လြတ္လပ္စြာယံုၾကည္ခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ခြင့္ အစခ်ီေသာ ဒီမိုက
ေရစီႏုိင္ငံသားတစ္ေယာက္၏ ေမြးရာပါ အခြင့္အေရးမ်ားကိစၥ ျဖစ္သည္။ ဒီမိုကေရစီ
အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကာလတြင္ ကိုယ္စားျပဳသည့္ ကိုယ္စားလႇယ္ ခြဲေ၀မွဳပံုစံ၊
ဒီမိုကေရစီ အခြင့္အေရးတုိ႕သည္ အေျခခံအက်ဆံုး ေတာင္းဆိုေဆြးေႏြးဖြယ္
ျဖစ္ေသာ္လည္း ဒီထက္အေျခခံက်ေသာ အေၾကာင္းကိုသာ ဦးစြာေျပာရဦး မည္ထင္ပါသည္။
ပန္ကာမႇရယ္ မဟုတ္၊ ေလေအး ကိုေပးေသာ ဘယ္စက္ကိုသံုးသံုး လိုအပ္မည့္အေျခခံအရာကို
စေျပာလုိျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ဒီမိုကေရစီရယ္ မဟုတ္၊ ဘယ္စနစ္ကို သံုးသံုး လိုအပ္မည့္
အေျခခံလုိအပ္ခ်က္အေၾကာင္း ျဖစ္ပါသည္။ ပန္ကာႏႇင့္ ေလေအးေပးစက္ (Air Con)
တို႔တြင္ ရႇိေသာ တူညီမွဳမ်ားကို ယုတိၲေဗဒအရ ဘံုထုတ္ၾကည့္လွ်င္
ေအးျမမွဳကိုေပးျခင္း၊ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားကို သံုးရျခင္း စသည္တို႔ကို
ေတြ႔ႏုိင္ပါသည္။ ယခုေျပာလိုသည္မႇာ ယင္းသို႔ေသာ ဘံုထုတ္ၾကည့္၍ ရႏုိင္ေသာ
လိုအပ္ခ်က္အေၾကာင္း ျဖစ္ပါသည္။
မျဖစ္မေန လိုအပ္ေသာ၊ တုိးတက္မွဳအတြက္ လိုအပ္ေသာ လိုအပ္ခ်က္မ်ားအေၾကာင္းကို
ရႇင္းသည့္ေနရာမႇာ စိတ္ပညာရႇင္ ေအဘရာဟင္မ္ မက္စလို၏ လုိအပ္ခ်က္ အဆင့္ဆင့္ျပ
ပိရမစ္ပံုဇယား (Maslow's Hierarchy of Needs) က စာျဖင့္ျပသည္ထက္ ပိုရႇင္းမည္ဟု
ထင္ပါသည္။ အဆင့္ဆင့္ ခဲြျပထားပံုကို အေပၚတြင္ပါေသာပံုတြင္ ၾကည့္ႏိုင္ပါသည္။

အေျခခံလိုအပ္ခ်က္မ်ားသာ မျပည့္စံုလွ်င္ျဖင့္ ဆိုးရြားေသာ မႏႇစ္ၿမိဳ႕ေသာ
ခံစားခ်က္မ်ားမႇသည္ ၀မ္းနည္းဖြယ္ အက်ဳိးဆက္မ်ားဆီသို႔ ဦးတည္သြားႏိုင္သည္ ...

မျဖစ္မေန လိုကိုလုိေသာ လိုအပ္ခ်က္မ်ား ( Deficiency Needs (D-needs) ) ႏွင့္
တိုးတက္မွဳအတြက္ လိုအပ္ေသာ လုိအပ္ခ်က္မ်ား (သို႔မဟုတ္) ျဖစ္တည္မွဳအတြက္
လိုအပ္ခ်က္မ်ား ( Growth Needs or Being Need (B needs) ) ဟူ၍ ႏႇစ္မ်ဳိး
ခြဲထားပါသည္။ မျဖစ္မေန လိုကိုလုိအပ္ေသာ လိုအပ္ခ်က္မ်ားမႇ စေျပာရပါမည္။

ေအာက္ဆံုးအဆင့္မႇာ အသက္႐ႇဴမွဳ၊ အစားအစာ၊ ေရ၊ လိင္ကိစၥ၊ အိပ္စက္နားေနမွဳ၊
ေဆာက္တည္ရာရမွဳမႇသည္ အညစ္အေၾကးစြန္႔ထုတ္ မွဳအထိ ပါသည္။ ဒီကိစၥသည္
သူ႔ဘာသာသူျဖစ္သည့္ လိုအပ္ခ်က္ေတြပဲဟုေတာ့ မထင္ေစလိုပါ။ အသက္႐ႇဴၾကပ္လႇေသာ
ဘတ္စကားထဲမႇ ဗိုက္ဆာဆာႏႇင့္ ဆင္းလာစဥ္မႇာ ေနကပူ၊ ေရကငတ္၊ ဗိုက္ကနာ၊ အိမ္သာက
အလြယ္တကူ ရႇာမရသည့္ဘ၀မ်ဳိးသည္ ယင္းလိုအပ္ခ်က္မ်ား မျပည့္၀မွဳကို ေဖာ္ညႊန္းသည့္
နမူနာလူသားပံုစံ ျဖစ္သည္။ ဒီေအာက္ဆံုးအခ်က္ေတြ ဦးစြာ အဆင္ေျပေစေရးကို
စလုပ္ရမည္ဟု ထင္ပါသည္။ ထမင္းတစ္လုတ္စားရဖို႔ ခက္ျခင္းမႇသည္ ဗုိက္နာ၍ အိမ္သာ
ရႇာမရေသာ၊ ေန႔စဥ္သြားေနက် ခရီးကိုပင္ စိတ္လက္ခ်မ္းသာစြာ မသြားေရာက္ႏုိင္ေသာ
ဘ၀မ်ဳိးသည္ အေျခခံအက်ဆံုး လိုအပ္ခ်က္ပင္ မျပည့္စံုေသးေသာ ဘ၀ဆိုသည္ကို
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ အမႇတ္ရဖုိ႔ လုိပါသည္။ ဒါသည္ ႐ုပ္ပိုင္းဆုိင္ရာ အေျခ
ခံလိုအပ္ခ်က္မွ်သာ ရႇိပါေသးသည္။

ေနာက္တစ္ခ်က္က ဘ၀လံုျခံဳမွဳဆိုင္ရာ လုိအပ္ခ်က္မ်ားျဖစ္သည္။ ခႏၶာကိုယ္၊
အလုပ္အကိုင္၊ က်န္းမာေရးႏႇင့္ လူမွဳပတ္၀န္းက်င္ ဘ၀လံုျခံဳမွဳျဖစ္သည္။
အလုပ္မရႇိေသာ၊ ဒီကေန႔ အလုပ္ရႇိေသာ္လည္း မနက္ျဖန္အတြက္ မေသခ်ာေသာ၊
ကိုယ္သန္တုန္း ျမန္တုန္း အေၾကာင္းမဟုတ္ေသာ္လည္း အလုပ္မလုပ္ႏုိင္ေတာ့ခ်ိန္တြင္
ထမင္းပင္နပ္မႇန္ရန္ မေသခ်ာေသာ၊ ေရာဂါ ျဖစ္လွ်င္ မကုႏိုင္မႇာ ေသခ်ာေသာ၊
ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ပင္ မလံုျခံဳေသာ (တိုနံ႔နံ႔ႏႇင့္ ဟိုေပၚဒီေပၚ မလံုျခံဳျခင္းကို
မဆိုလိုပါ) ဘ၀မ်ားသည္ ဘ၀လံုျခံဳမွဳဆိုေသာ ေအာက္ဆံုးနားက လုိအပ္ခ်က္ပင္
မျပည့္စံုေသးေသာ အေျခအေနျဖစ္ပါသည္။

ေအာက္မႇေရၾကည့္လွ်င္ တတိယအဆင့္တြင္ရႇိသည္က လူမွဳေရးလုိအပ္ခ်က္၊
ခ်စ္ျခင္းေမတၲာႏႇင့္ ပတ္သက္ေသာ လိုအပ္ခ်က္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။
မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း၊ မိသားစုဘ၀၊ ဆြတ္ပ်ံ႕ဖြယ္ သံေယာဇဥ္ စသည္တုိ႔ ျဖစ္သည္။

ဒီအခ်က္မ်ားကေတာ့ လူမွဳဘ၀ကို တန္ဖိုးထားေသာ ဒီႏုိင္ငံမႇာ အေတာ္အတန္
ျပည့္စံုသည္ဟု ဆုိႏုိင္ပါသည္။ သို႔ေပမဲ့ ပထမဆင့္ လိုအပ္ခ်က္ႏႇစ္ခုအတြက္
အခ်စ္ကို စေတးလုိက္ရသူမ်ား၊ မိသားစုဘ၀အတြက္ တန္ဖိုးထားရာကို
ရင္းလုိက္ၾကသူမ်ား၊ လိုအပ္ခ်က္မ်ားအတြက္ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းကို
ေရာင္းစားရက္သူမ်ား ေပါမ်ားလာျခင္းကေတာ့ ျပည့္စံုၿပီးသား လုိအပ္ခ်က္တစ္ခုပင္
ျပန္လည္ေလ်ာ့ရဲလာၿပီဟု ဆိုရမလိုျဖစ္ေနသည္။

ဒီသံုးခ်က္စလံုး ျပည့္စံုၿပီဆိုလွ်င္ျဖင့္ မိမိကိုယ္ကိုယ္
ေလးစားယံုၾကည္ႏိုင္ေသာ အေျခအေနရႇိမွဳ၊ သူတစ္ပါးက ေလးစားယံုၾကည္မွဳ၊ အျပန္အလႇန္
အေလးဂ႐ုျပဳမွဳစတာေတြ ပါ၀င္ေသာအဆင့္ကို လိုအပ္လာၿပီျဖစ္သည္။ ဒီအခ်က္မႇာေတာ့
လူ႔အဖြဲ႕အစည္းက အဓိကက်သည္ဟု ထင္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းသည္
အသိအမႇတ္ျပဳရမႇာ ေၾကာက္တတ္၊ ေနရာေပးရမႇာ ေၾကာက္တတ္၊ ခ်ီးေျမႇာက္ရမႇာ
ေၾကာက္တတ္ေသာ စ႐ိုက္ဆိုးကုိ ႏႇစ္ရႇည္လမ်ား ႐ိုက္သြင္းခံထားရသလို ျဖစ္ေနသည္။
လူတစ္ကိုယ္စာကိုယ္ပင္ အျပည့္အ၀ ေနရာမေပးခ်င္တတ္။ ဟိုးအထက္ကေန ေအာက္အထိ
ျပင္ဖုိ႔လုိေသာ ကိစၥျဖစ္သည္။ အုပ္ခ်ဳပ္မွဳပိုင္းကေန ဘတ္စကားေပၚမႇာအထိ
ျပင္ရမည့္ ကိစၥျဖစ္သည္။ ႏႇစ္ေယာက္ႏႇင့္ တင္ပါးတစ္ျခမ္းသာဆံ့ေသာ ထိုင္ခံုကို
သံုးေယာက္ က်ပ္ညပ္ထုိင္ခိုင္းတတ္သည့္ အက်င့္၊ သူႀကီးဘုရား
ရြာသားေကာင္းမွဳျဖစ္ေအာင္ လုပ္တတ္သည့္ အက်င့္ဆုိးမ်ဳိး ျဖစ္သည္။

ဒီအေျခခံ လိုအပ္ခ်က္တို႔ကို ျဖည့္ဆည္းေပးေရးသည္ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး
လုပ္ေဆာင္ေနသည္ဆုိေသာ ကာလႏႇင့္တစ္ေျပးညီ လုပ္ရမည့္ကိစၥျဖစ္သည္။ သို႔မႇသာ
ဒီမိုကေရစီ ပန္ကာျဖစ္ျဖစ္၊ ဘာကေရစီ အဲကြန္းႀကီးပဲျဖစ္ျဖစ္ အလုပ္လုပ္မႇာျဖစ္သည္။

မက္ဆလိုကေတာ့ ေျပာပါသည္။ ဒီအေျခခံ လိုအပ္ခ်က္မ်ားသာ မျပည့္စံုလွ်င္ျဖင့္
ဆိုးရြားေသာ မႏႇစ္ၿမိဳ႕ေသာ ခံစားခ်က္မ်ားမႇသည္ ၀မ္းနည္းဖြယ္
အက်ဳိးဆက္မ်ားဆီသို႔ ဦးတည္သြားႏုိင္သည္ဟု။

အေျခခံလိုအပ္ခ်က္မ်ား၏ အေပၚဆံုးတြင္ေတာ့ တိုးတက္မွဳလို အပ္ခ်က္မ်ားက
ရႇိပါေသးသည္။ ကိုယ္က်င့္သီလ၊ တီထြင္ဖန္တီးႏုိင္စြမ္း၊
ျပႆနာေျဖရႇင္းႏုိင္စြမ္း၊ အဂတိကင္းစင္မွဳ စသည္တုိ႔ျဖစ္သည္။ ဒါမႇသာ
အတၱအစစ္အမႇန္ျဖစ္မွဳဆိုသည္မႇာ ရႇိလာႏုိင္ၿပီး တိုးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးမွဳဆုိသည္မႇာ
ရႇိလာမည္ဟု မက္ဆလိုက ဆိုပါသည္။

အနတၱသာရႇိသည္ဟုေတာ့ မေျပာေစလုိပါ။ ေလာကီေရး အရဆိုသည့္ သေဘာသာျဖစ္ပါသည္။
ဒီလိုအပ္ခ်က္ေတြ ျပည့္စံုမႇသာ ဘာစနစ္ႏႇင့္ သြားသြား လည္ႏုိင္မႇာ ျဖစ္သည္။
ပန္ကာလည္း ရႇိၿပီ၊ မီးလည္း လာၿပီဆိုပါမႇ အျမန္ႏွဳန္းကို အတိုးအေလ်ာ့လုပ္ၿပီး
သံုးႏုိင္မႇာ ျဖစ္သည္။ ဒီႏႇစ္ခုစလံုးရႇိလ်က္ႏႇင့္ မလည္ေသးလွ်င္လည္း ပ်က္၊
မပ်က္ ျပန္စစ္ကာ ပ်က္လွ်င္ ျပင္ရပါမည္။ ဒီကိစၥအတြက္ စြမ္းႏုိင္သူတို႔၊
အာဏာပိုင္သူတို႔တြင္ အဓိက တာ၀န္ရႇိသည္ဟု ဆိုခ်င္ပါသည္။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေျပာခဲ့သလို ကြၽန္ေတာ္တို႔လည္း ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ 'ေစာက္က်င့္' ေတြကို
ျပင္ၾကရပါမည္။

သို႔မႇာသာ ဒီမိုကေရစီ ပန္ကာၾကီး ခ်ာခ်ာလည္ၿပီး အေအးဓာတ္ ေပးႏုိင္ပါလိမ့္မည္။

(စာႂကြင္း - ပန္ကာကို မိမိဖက္မႇ အျမင္ျဖင့္ တည့္တည့္ၾကည့္လွ်င္ ဘယ္ ဖက္ကို
လည္သလား၊ ညာ ဖက္ကို လည္သလားဆိုသည္ကို သတိထားမိပါလိမ့္မည္။ ပန္ကာသည္ မိမိဖက္မႇ
မ်က္ႏႇာခ်င္းဆိုင္ ၾကည့္လွ်င္ နာရီလက္တံ လည္သလို လက္ယာရစ္ လည္ပါသည္။ လက္၀ဲ
ရစ္ေနာက္ ျပန္ျပန္ မလည္ပါ။ ထုိ႔အတူ ဒီမိုကေရစီသာ ပန္ကာျဖစ္လွ်င္ ေနာက္ျပန္
လည္မရ၊ ေနာက္ျပန္ မလည္ေတာ့ဟု ကြၽန္ေတာ္ ယူဆပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီသည္
ပန္ကာႏႇင့္ တူသည္ဟု စကားဦးသမ္းရျခင္း ျဖစ္ပါသည္