ခ်ိဳးျပည္သူ႕တပ္ေတာ္၏ ေနာက္ေၾကာင္းရာဇ၀င္အက်ဥ္းခ်ဳပ္

ခ်ိဳးျပည္သူ႕တပ္ေတာ္၏ ေနာက္ေၾကာင္းရာဇ၀င္အက်ဥ္းခ်ဳပ္
  
   ျဗိတိသွ်ေခတ္

      နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္စတင္၀င္ေရာက္လာကတည္းက ယင္းက်ဴးေက်ာ္စစ္ကို လက္နက္ကိုင္၍ ခုခံတြန္းလွန္ခဲ့သည္။ ၁၈၈၆တြင္စတင္ခဲ့ေသာ ခ်ိဳးႏွင့္ အဂၤလိပ္တို႕၏ တိုက္ပြဲမ်ားသည္ ၁၉၃၉တိုင္ေအာင္ေနရာကြက္၍ အဆက္မျပတ္ ရွိေနခဲ့သည္။ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးဆိုလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရသည္အထိ ခ်ိဳးေဒသတြင္အစဥ္သ ျဖင့္ အဆင္သင့္ရွိေနခဲ့သည္။ လက္နက္ကိုင္ရျခင္း အက်ိဳးေက်းဇူးေၾကာင့္ ခ်ိဳးေဒသသည္ အဂၤလိပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေအာက္သို႕ လံုးလံုးလ်ားလ်ား က်ေရာက္ျခင္းမရွိဘဲ တစိတ္တပိုင္းမွ်သာ


က်ေရာက္ခဲ့သည္။ ၁၉၂၈ ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၂၀ရက္ေန႕ ေပၚေပါက္လာသည့္ ခ်င္းေတာင္ညီညြတ္ေရးအဖြဲ႕၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး အျပင္ အၾကမ္းမဖက္ ႏိုင္ငံေရးအံတုေတာ္လွန္ျခင္းနည္းလမ္းမ်ားပါ တိုးတက္လာခဲ့သည္။ ယင္းအျပင္ ၁၉၄၁ ႏွစ္ ကုန္ပိုင္းတြင္စတင္ေပၚေပါက္လာေသာ ဒုတိယကမၻာစစ္အရွိန္ကလည္း အေထာက္အကူတစ္ရပ္ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ဤသို႕ျဖင့္ အဂၤလိပ္ကို ခ်ိဳးေဒသမွ အျပီးအပိုင္ေမာင္းထုတ္ႏိုင္ခဲ့ျပီး ၁၉၄၂ခုႏွစ္ ဧျပီလ (၂ရက္ေန႕တြင္ လြတ္လပ္ ေရးကို ေၾကျငာခဲ့သည္။ တက္လာသည့္ ဂ်ပန္အစိုးရသည္လည္းေကာင္း၊ ဂ်ပန္ဖြဲ႕စည္းေပးသည့္ ေဒါက္တာဘေမာ္ အစိုးရသည္လည္းေကာင္း ခ်ိဳးလြတ္လပ္ေရးကို အသိအမွတ္ျပဳၾကသျဖင့္ ၁၉၄၂မွ ၁၉၄၅အထိ ခမညဖအစိုးရသည္ ျပင္ပစြက္ဖက္မႈႏွင့္အကူအညီကင္းရွင္းစြာခ်ိဳးေဒသကို အျပည့္အ၀ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည္။ ခမညဖ၏ ၁၉၄၅ အဂၤ လိပ္ျပန္အ၀င္ကို အသာတၾကည္လက္ခံျခင္း၊ ခ်င္းေတာင္ေတာ္လွန္ေရးတပ္ဖြဲ႕မ်ားအား ျမန္မာႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရး ရသည္ အထိအဆင္သင့္ ရွိေနေစျခင္းတို႕သည္ ဦး၀မၼသူးေမာင္းႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႕၏ မဟာဗ်ဴဟာ အစီ အစဥ္ ျဖစ္သည္။

လြတ္လပ္ေရးရျပီး ဦးႏုႏွင့္ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီေခတ

္      ျမန္မာႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးရျပီးကာလတြင္မည္သည့္အေရးကိစၥကိုမဆို ေဆြးေႏြးရန္ ပါလီမန္ရွိေနျပီဟုသေဘာထား ရွိ၍ လက္နက္ကိုင္ရန္မလိုအပ္ေတာ့ေၾကာင္း ခ်ိဳးေဒသက ဖ်က္သိမ္းစြန္႕လႊတ္ခဲ့ သည္။

ေန၀င္းႏွင့္ မဆလေခာတ္

       ၁၉၆၂တြင္ ဗိုလ္ေန၀င္းဦးစီးေသာစစ္တပ္မွ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာသိမ္းပိုက္ျပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလမ္းစဥ္အတိုင္း ခ်ီတက္မည္ဟု ဟစ္ေၾကြးခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္လည္း မ်ားမၾကာမီပင္ မင္းသားေခါင္းေဆာင္းေသာ ဘီလူးရုပ္ကေပၚ လာပါသည္။ ထိုအရာကို သတိေပးစကား စေျပာေနစဥ္မွာပင္ ခ်င္းအမ်ိဳးသားဖခင္ၾကီး ဦး၀မၼသူးေမာင္းေသဆံုးသြား ရျခင္းသည္ မဆလအား သက္သာရာ ရေစခဲ့သည္။ ထို႕အျပင္ ဦးထန္းလိန္းေဂကဲ့သို႕ေသာ အားကိုးအားထားရ သည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားက်ဆံုးသြားၾကျပန္ရာ ခ်ိဳးလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ ျပန္လည္ေပၚေပါက္ေရးမွာ လမ္းစ ေပ်ာက္ဆံုးသြား ခဲ့သည္။

န၀တ၊ နအဖေခတ္

      ၁၉၈၈ ဒီမိုကေရစီအေရးအခင္းႏွင့္ ဆက္၍ အိႏၵိယနယ္စပ္တြင္ CNF ဖြဲ႕စည္းေၾကာင္း ၾကားသိကတည္းက ကိုယ္ စားလွယ္ေစလႊတ္ခဲ့ပါသည္။ သို႕ေသာ္ CNF သည္ ‘ခ်ိဳး’ကလိုလားေသာ မ်ိဳးႏြယ္စုတပ္ဖြဲ႕မ်ားစုေပါင္းသည့္ တပ္ ေပါင္းစုကို မည္သည့္အခါမွ် လက္မခံခဲ့သျဖင့္ ‘ခ်ိဳး’ကပါ၀င္ပူးေပါင္းျခင္း မရွိခဲ့ေခ်။ CNF တြင္လည္းေကာင္း အျခား လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႕မ်ားတြင္ေသာ္လည္းေကာင္း လူပုဂၢိဳလ္အားျဖင့္ပါ၀င္ေသာ ‘ခ်ိဳး’အမ်ိဳးသားမ်ားရွိပါ သည္။ ‘ခ်ိဳး’လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ သီးျခားထူေထာင္ေရး လိုအပ္ေနမႈကိုမူ မည္သူမွ် အေထာက္အကူမျပဳခဲ့ေပ။ အစိုးရ တစ္ရပ္ကိုျဖဳတ္ခ်ရန္ အစိုးရတစ္ရပ္ ရွိရမည္။ ႏိုင္ငံေတာ္၏စစ္တပ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အာဏာကိုဆုပ္ကိုင္ထားေသာ အစိုးရကို အပ္တိုတေခ်ာင္းမွ်မကိုင္သည့္ အစိုးရက ျဖဳတ္ခ်ႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ‘ခ်ိဳး’ကမယံုၾကည္။ နအဖကိုျဖဳတ္ခ်ႏိုင္ သည့္ အစိုးရ ရရွိရန္ - အရိႈ၊ ခ်ိဳး၊ ခူမီး၊ လိုင္မီး၊ နာဂ၊ ဇိုမီးဟူေသာအစုိးရႏွင့္ တပ္ဖြဲ႕မ်ား ‘ခ်င္း’ဆိုသည့္ ဗဟိုတခုတြင္ စုစည္းရန္၊ ထပ္ဆင့္၍ ခ်င္း၊ ကခ်င္၊ ရွမ္း၊ ကရင္၊ ကယား၊ မြန္၊ ရခိုင္၊ ဗမာ အစုိးရႏွင့္တပ္မေတာ္မ်ား ‘ျပည္ေထာင္ စု’ေခၚသည့္ ဗဟိုတြင္စုစည္းရန္၊ ယင္းျပည္ေထာင္စုအစိုးရရွိခဲ့ပါမူ နအဖ မျပဳတ္မရွိပါဟု ‘ခိ်ဳး’က ယုံၾကည္သည္။ အမ်ိဳးႏွင့္စုစည္းလွ်င္လူမ်ိဳးအားလံုးပါ၀င္၍ ပါတီႏွင့္စုစည္းလွ်င္ အမည္ခံအစုႏွင့္အမည္ခံေတာ္လွန္ေရးသာ ျဖစ္မည္ ဟူေသာ‘ခ်ိဳး’၏ ယံုၾကည္ခ်က္၊ အဆိုျပဳခ်က္၊ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို ‘ခ်ိဳး’ကိုယ္၌က လက္နက္ကိုင္အင္အား လိုအပ္ ေနသျဖင့္ မည္သူကမွ် အေရးမစိုက္ခဲ့ေခ်။ လူထုသို႕ဆက္ေၾကးမေကာက္လိုေသာ၊ ဘိန္းေရာင္းေငြရွာျခင္းကိုလည္း မၾကိဳက္ေသာ ‘ခ်ိဳး’အဘို႕ လက္နက္ကိုင္ထူေထာင္ေရး ဆိုသည္ကလည္း နည္းသည့္စရိတ္မဟုတ္သျဖင့္လိပ္ခဲတင္း လင္းအေျခ၌ ရွိေနခဲ့သည္။ ‘လိုလွ်င္ၾကံဆ နည္းလမ္းရ’ဟူေသာ စကားကို လက္ကိုင္ျပဳ၍ ၂၀၀၀ခုႏွစ္ ၂၀၀၁ခုႏွစ္ မ်ား၌နာဂလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ႏွင့္ပထမ၊ မီဇိုးလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ဒုတိယ စသျဖင့္ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္အကူအညီ ေတာင္းခံခဲ့သည္။ CNF ကို KIA က ေမြးထုတ္မတည္ေပးခဲ့သကဲ့သို႕ေသာ အကူအညီကိုအဆိုျပဳခဲ့သည္။ ရရွိေသာ အကူအညီမွာ ‘ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ထူေထာင္ပါ၊ ငါတို႕လိုသည့္ လက္နက္ကိုသယ္ေပးပါ၊ ဆယ္လက္တလက္ႏႈန္းသယ္ ခေပးမည္၊ လက္နက္ကိုင္ဆိုသည္မွာ ဤသို႕စတင္ထူေထာင္ရသည္’ ဟူေသာ လမ္းညႊန္ခ်က္ျဖစ္သည္။ ခ်ိဳးလူငယ္ အခ်ိဳ႕သည္ လက္နက္ကိုင္ေရးကို အလြန္အမင္း လိုလားေတာင့္တေနၾကသည္။ ယင္းကို PuTail Khar ဆိုသူက အ ျမတ္ထုတ္ခဲ့သည္။ Tail Khar အေၾကာင္းသိရွိလာၾကခ်ိန္တြင္ ၄င္း၏လက္မွခ်ိဳးလူငယ္မ်ားကို အဓမၼ ျပန္ဆြဲထုတ္ခဲ့ရ သည္။ ဇို၊ လိုင္၊ ခ်ိဳး၊ ခူမီး အစံုပါေသာ ခ်င္းအမ်ိဳးသားညြန္႕ေပါင္းတပ္မေတာ္ကို ဦးစြာထူေထာင္၍ ယင္းတပ္မေတာ္ တြင္ ဇို၊ လိုင္၊ ခ်ိဳး၊ ခူမီးတပ္ဖြဲ႕မ်ားတိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႕စည္းရန္၊ ဇို၊ လိုင္၊ ခ်ိဳး၊ ခူမီး ညီလာခံဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို အားလံုးက တေသြ မတိမ္းလိုက္နာရန္သေဘာတူညီခ်က္ျဖင့္ လိုင္ကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္ေသာ Pu Tail Khar ကို ဥကၠဌတင္ေျမွာက္၍ Chin National Confederation Army ကို သကၠရာဇ္ ၂၀၀၃ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၆ရက္ေန႕တြင္ စတင္ဖြဲ႕စည္း ၾကေၾကာင္း၊ သကၠရာဇ္ ၂၀၀၄ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ (၂၁ရက္ေန႕ ညီလာခံက်င္းပရက္တြင္ ၄င္း Pu Tail Khar ၏ တစ္ဦးတည္းဆႏၵျဖင့္ လက္၀ါးၾကီးအုပ္အျမတ္ထုတ္လုပ္ေဆာင္မႈ ျပစ္ခ်က္မ်ားေပၚလြင္ထင္ရွားလာသျဖင့္ ညီလာခံ ဖ်က္သိမ္း၍ Chin National Confederation Army မွ အျပီးအပိုင္ႏႈတ္ထြက္ၾကေၾကာင္း၊ ယင္းအခ်ိန္မွစ၍ ခ်ိဳးလူ ငယ္မ်ားတပ္မေတာ္ KCho Youth Army အျဖစ္သီးျခားရပ္တည္လာခဲ့ၾကေၾကာင္း၊ သကၠရဇ္ ၂၀၀၅ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၅ရက္ေန႕တြင္တရား၀င္ထူေထာင္ေၾကာင္း ခ်ိဳးလူငယ္မ်ားတပ္မေတာ္မွ အစီရင္ခံပါသည္။ (KCho Freedom Fighters’ Back Bag Army ဟု ကီးလဲေအာမ္းက အမည္ေပးခဲ့သည္။ ခ်ိဳးတိုင္းရင္းသား အစည္းအရံုး မ်ားႏွင့္ ခ်ိဳးတိုင္းရင္းသားေကာင္စီ ေပၚေပါက္လာခ်ိန္တြင္ ခ်ိဳးလူငယ္မ်ားတပ္မေတာ္ကိုလည္း ‘ခ်ိဳးျပည္သူ႕တပ္မ ေတာ္’ ဟူ၍ အမည္ေျပာင္းလဲ ျပင္ဆင္ခဲ့သည္။ ခ်ိဳးျပည္သူ႕တပ္မေတာ္သည္ ၂၀၀၈ခုႏွစ္ ေမလတြင္က်င္းပေသာ နအဖ၏ ဆႏၵခံယူပြဲမဲရံုအခ်ိဳ႕ကို သြားေရာက္မီးရိႈ႕ႏိုင္ခဲ့သည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ တတိုင္းတျပည္လံုးက မိမိတို႕လူမ်ိဳး နယ္ေျမအလိုက္ တစ္-ႏွစ္-သံုး- ျပိဳင္တူထ၍ နအဖအားျဖဳတ္ခ်ရသည့္အခါ ခ်ိဳးနယ္ေျမႏွင့္ ခ်ိဳးလူမ်ိဳး အဆင္သင့္ျဖစ္ ေနရန္ ‘ခ်ိဳး’ျပည္သူ႕တပ္မေတာ္က ျပင္ဆင္ေနျပီျဖစ္သည္။