မဆုံေသာလမ္း..
အျပင္မွာႏွင္းေဖြးေနေပမယ့္...
ရင္မွာမေအးတဲ့ ေဆာင္းမနက္ခင္းတစ္ခုမွာ
အေအးဒဏ္ကိုအံတုရင္း..
အေဖာ္မပါဘဲ တစ္ကိုယ္တည္းေလွ်ာက္သြားဖူးခဲ့တယ္။
မထီမဲ့ျမင္အျပဳခံလိုက္ရတဲ့ ခ်စ္သူရဲ႕အရက္စက္ဆုံးစကားေၾကာင့္
နာက်ည္းခ်က္ေတြ...ရင္မွာပိုက္
ေၾကကြဲစြာ...ရူးသြပ္ရင္းနဲ႔ေပါ့...။
သူ႔ဘ၀မွာ ကိုယ္အျမတ္ႏိုးဆုံးအရာက
"ရိုးသားမႈနဲ႔သစၥာတရား"
ျပန္ရလိုက္တာ...
" အေရာင္ဆိုးထားတဲ့ဟန္ေဆာင္မႈ"
ရက္စက္ေတာ့မယ္ဆိုတာသိရက္နဲ႔ မိုက္မဲခဲ့မိတယ္။
ကိုယ့္အတြက္ ေပးခဲ့တဲ့သူ႔ရဲ႕လက္ေဆာင္က...
ဒဏ္ရာအျပည့္နဲ႔ပါကင္ပိတ္ ႏွလုံးသားတစ္စုံရယ္...
မ်က္၀န္းမွာခိုတြဲ.. တသြင္သြင္စီးက်ေနတဲ့အေဆြးမ်က္ရည္ေတြရယ္ေပါ့..။
ရာသီေတြေျပာင္း ႏွစ္ေတြေဟာင္းသြားေပမယ့္
မေမ့ရက္ဆုံးက ခ်စ္သူရဲ႕အျပဳံးနဲ႔ စကားသံေတြပါ....။
ပဲ့တင္သံျပန္ၾကားရတဲ့ေနရာဆိုတာ...
ဘယ္ေတာ့မွအေဖာ္မရွိတတ္ပါဘူး။
ျပန္လာခဲ့ပါခ်စ္သူ....
ေမ့တတ္တဲ့ေလာကႀကီးက
နင့္ကို...အသစ္တစ္ဖန္ ဆီးႀကိဳေနပါလိမ့္မယ္
ငါလည္း... ပန္းသီးတစ္လုံးျပင္ထားတယ္။
No comments:
Post a Comment